iędzynarodowa konferencja poświęcona ks. Stanisławowi Konarskiemu w 250. rocznicę śmierci będzie przestrzenią do do odpowiedzi na zagadnienia badane przez historyków pedagogiki i pedagogów, historyków myśli politycznej, historyków literatury, językoznawców i teatrologów. Jakie znaczenie dzieło ks. Stanisława Konarskiego miało na dla polskiego Oświecenia? Jakie znaczenie może mieć dla nas?

Konferencja odbędzie się w dniach 4-5 października 2023 r. w Warszawie. Rozpocznie ją uroczysta sesja w Teatrze Collegium Nobilium w Akademii Teatralnej przy ul. Miodowej 24, a obrady będą miały miejsce w Pałacu Staszica przy ul. Nowy Świat 72. Organizatorzy zapewniają tłumaczenie symultaniczne na język angielski oraz opublikowanie wystąpień konferencyjnych w wersji cyfrowej i drukowanej.

Konferencja organizowana jest przez Instytut Historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk oraz Polską Prowincję Zakonu Pijarów. 

W 2023 roku przypada 250. rocznica śmierci ks. Stanisława Konarskiego, pijara, wielkiego reformatora polskiej oświaty, założyciela Collegium Nobilium, znawcy prawa, poety i dyplomaty. Pijarzy przybyli do Polski w 1642 r. i w kolejnym stuleciu, ze Stanisławem Konarskim na czele, odegrali ważną rolę w dziejach polskiej kultury i nauki. Reformy Konarskiego były pierwszym etapem polskich reform oświatowych. Otwarcie przez niego w 1740 r. Collegium Nobilium uważa się za początek polskiego Oświecenia. Sam Konarski twierdził, że jego poczynania są pierwszym krokiem reformy szkolnictwa w całym kraju i stworzenia jednolitego systemu oświaty, który powstał po jego śmierci, gdy w październiku 1773 r. utworzono Komisję Edukacji Narodowej.

Maciej Jankowski pisał w "Narodzinach inteligencji 1750-1831" o roli Konarskiego w ten sposób: Na początku był ksiądz Konarski: od niego zaczynają się dzieje polskich reform oświaty w XVIII wieku. [...] określany jest czasem jako przedstawiciel 'generacji zero' polskiego oświecenia.

Wkład, którzy pijarzy wnieśli w rozwój polskiej nauki i kultury jest niekwestionowany, ale dzieło ks. Konarskiego wymaga wyjątkowego rozpoznania, ponieważ nie tylko był pedagogiem i reformatorem szkolnictwa, ale także politykiem, dramatopisarzem, poetą, filozofem, tłumaczem, edytorem i publicystą.